¿Why is the rum gone?

Ég ferdadist lengi, hljóp í gegnum Amazon skóginn upp ad Bógota, hofudborg Kólumbíu. Hugguleg borg (Eda u.th.b. eins hugguleg og stórborg í S-ameríku getur verid..) med adeins of mikid af rónum... ég skemmti mér samt ágaetlega, maetti á tónlistarhátíd (Rock al Parque), sem var frábaert en thví midur ákvad einn ungur madur ad losa mig vid alla peningana mína med hníf...

Svo fór ég til Medellín, sem er skárri. Fyrrverandi hofudborg eiturlyfjaadalsins í Kólumbíu og seinasta stopp Pablo Escobars, en oryggi og almennur hugguleiki hefur skánad grídarlega sídan hann drapst. Í dag er thetta gaeda borg sem getur adeins batnad.

Núna er ég í Cartagena, fyrrverandi gull útflutningarstod spánverjanna, thessi borg hefur verid jofnud vid jordu a.m.k. tvisvar, af sjóraeningjum og skíthaelum (frokkum). Cartagena státar samt af einum best vidheldu "nýlendubaejum" í S-ameríku, og thad er virki hér.

-S

Tsk tsk tsk....

Já bornin gód, ég hljóp upp Macchu Picchu á léttum 50 mín, og var thví med theim fyrstu til ad bera dýrdina augum (Thann daginn...), thad er nokkud merkilegt thar sem ad thad fara um thad bil 2000 manns tharna upp á dag! Ég aetladi ásamt ferdafélogum mínum ad fara upp Waynapicchu, en leidsogumadurinn okkar upplýsti okkur ad thad vaeri fyrir stelpur (Whine-you-picchu), alltof létt (sem er frekar kaldhaedid, thar sem vid kolludum thad Mt. Death, vegna daudsfalla tharna uppi) fyrir krappa karla eins og okkur... Ok, thannig ad vid fórum upp Macchu Picchu (Hér tharf ad útskýra, Macchu Picchu er fjallid sem trónir yfir Macchu Picchu borginni, thad er u.th.b. 1.5 sinnum haerra en rústirnar sjálfar), thad tók á.

Thrátt fyrir stíft gonguprógramm thrjá daga í rod átti ég í erfidleikum med ad komast tharna upp, svitnadi eins og lodfíll á sólarstrond... en thad var svo sannarlega thess verdi. Thegar vid komum loksins uppá tindinn blasti vid mér eitt magnadasta útsýni sem ég hef á aevi minni séd. Macchu Picchu, eldfjoll, og ennthá haerri fjallagardar... loco...

Chilludum tharna uppi í klukkutíma og fórum svo nidur... alla thessa longu leid, úff..


Svo fór ég til Lima, 20 tíma rútuferd (og ég svaf eins og steinn 15 tíma af theirri ferd), frá Lima flaug ég til Iquitos, sem er staersta borg án vegatenginga í heimi (370.000 manns). Og ég fór... inní frumskóginn, adeins klaeddur lendaskýlu og med svedju (Plús bakpoka med fotum, sólarvorn, moskítofaelu, fot ef mér skyldi leidast lendaskýlan, regnkápu, smá mat, bók, ipod, og med gistingu í skála inní skóginum), synti med hofrungum, skodadi apa, var stunginn af vespu á staerd vid hrossaflugu, leitadi ad krókudýlum (Fann enga, their óttudust...), klifradi upp tré og máladi mig appelsínugulan.

Skemmtilegir fjórir dagar... en hversu gladur var ég ad komast í sturtu (Og hversu gladur verd ég ad komast í heita sturtu, og hversu gladur verd ég eftir thad ad komast heim í almennilega heita sturtu (Heima)...).

Long saga stutt, ég vann, Tarzan er ekkert og moskítóflugurnar naudgudu mér eins og nýja gaurnum í rússnesku fangelsi.


Adios, Rambodelaselva

Que riiiicccoo...

Ég er rétt hjá Macchu Picchu, klifradi upp fjall sem gefur nokkud gott utsýni yfir rústirnar í dag, gegnum frumskóg og yfir sleipa steina (song líka welcome to the jungle). Ég er á 3. degi á gongu til Macchu Picchu, í bae sem heitir Aguas Calientes, og mun halda upp fjallid kl. 4 í nótt. Seinustu tvaer naetur var ég med marga óheppilega naeturgesti, rúmpoddur sem ákvadu ad gaeda sér adeins á mér (Eda u.th.b. 500 sinnum) .

Vonandi verd ég laus vid ótharfa athygli í nótt. Annars mun ég halda upp Huana picchu (Eda eitthvad svoleidis.. ) sem er fjall sem trónir yfir Macchu, thad á víst ad vera frekar haettulegt (5 manns dóu thar á seinasta ári), og thess vegna hleypa their bara 400 manns thangad upp a dag.

Hversu gaman... annars hef ég komist ad tveimur hlutum undanfarna daga;

a) Mér er illa vid poddur
b) ég er ljúffengur


kv. Símon

Aint no mountain high enough...

Fór til Nazca eins og áaetlad var ad skoda línur, thad var ekkert spes, skítaborg en med línurnar í lagi. Flaug yfir en var samt eiginlega of upptekinn vid thad ad gubba ekki til thess ad skoda línurnar almennilega, nádi thó nokkrum athafnaskotum úr loftinu. Eftir thad fór ég guds lifandi feginn til Aerequipa, sem er nokkud huggulegri borg med fátaekrahverfin vel fjarlaegd frá midborginni.
Thar fór ég í létta gongu nidur og upp Colca gilid, sem er um 3400 km yfir sjávarmáli thegar best laetur. Thad tók um 3 daga, og ég gisti tvaer naetur í huggulegum kofum, thá fyrri í fjallshlídinni en thá seinni í vin sem stadsett er í botni gilsins. Thad var stud, munnfylli af Coca laufum allan tímann, og ég fann upp nýjan kokteil, inca colca crazeh (uppskrift leyndó).

Ég fer svo med naetur rútunni til Cuzco, aetla ad skokka upp Machu Picchu...

Helv. domingo...

Eg er i Peru. Ica nanar tiltekid. Helt fra Cuenca i Ecuador til Vilecabamba, sem var eiginlega bara chill, thar verdur folk vist mun eldra heldur en annarsstadar, hugsanlega eitt meginstolt ibuanna. Their gefa ut sitt eigid vatn, og framan a floskunum er einhver virkilega gamall karl (Sem er annadhvort ad blikka eda med kramid auga, thad vard mikil umraeda um thad). Thad var gaman, eg tapadi m.a. 7 sinnum i rod i bordtennis, sjalfskipadur islandsmeistari.
Eftir thad for eg til Trujillo, skodadi rustir Mochi folksins sem var alltaf ad afhausa hvort annad. Helt svo gallvaskur til Lima, thar sem eg eyddi helginni vid godar undirtektir allra. Lima er furdulega hrein 12 milljona manna borg, betri en eg bjost vid.

Nuna er eg eins og eg segi i Ica, en thar er eina eydimerkurvinin i sudur ameriku, mjog huggulegur stadur umkringdur risastorum sand oldum, eg hitti einhvern sigaunagaur sem baud mig velkominn og reyndi ad selja mer "mucho effectivo ganja", og honum fannst thad virkilega merkilegt ad eg skuli vera fra islandi og ad eg spili a gitar.

Naesti afangastadur verdur NAZCA, thad eru linur thar.

Like a rollin...

Aevintýri o.s.frv.... Eftir Montañita fór ég létta 3 km sudur til thess ad upplifa all fámennari strond med nokkrum skítugum frokkum og Che Guevara. Gistiadstadan var alveg hreint til fyrirmyndar, en thad var hus eitt náttúrunnar vid jadar strandarinnar, thar sem bjó roskinn madur sem lyktadi eins og G.S.A.F.*, en hann rukkadi ekki meira en heilan dollara fyrir nóttina, thannig ad ég brosti bara blídast. Reyndar var ekkert náttúrulegt vid thetta hús (Nema kannski ad thad var úr timbri?), en ég kalla thetta hús náttúrunnar vegna hinnar grídarlegu nánd vid verri hlid náttúrunnar sem madur upplifir tharna. Thad var haena sem hét Coby, hundur sem hét eitthvad, mús sem hét Jónas (ég rédi) og virkilega mikid af ýmisum poddum sem ég nennti ekki ad skíra. Íbúarnir tharna voru heldur ekki af verri gerdinni, ólétt kona frá Kólumbíu, fátatekur Argentínumadur og Hobert Plant (Hobo Robert Plant, án gríns, their voru mjog líkir), og their sáu fyrir sér med thví ad vefja armbond og búa til bongótrommur í fadmi náttúrunnar.

Ekki nóg med allt thetta, heldur sá gestgjafinn okkur fyrir naeturgestum, ég var alveg hreint vadandi í moskító flugum um nóttina (Allar kvenkyns nota bene), og greyid Che Guevara svaf ekki bofs. Ég vaknadi svo vid thad ad Coby oskradi eitthvad sem átti ad vera hanagal (Haena med sjálfsmyndarvandamál) á 5 mínútna fresti frá kl. 6, og kom sídan inn í herbergi til mín til thess ad vera viss um ad ég myndi ekki missa af deginum, takk Coby.

Naest hélt ég til Puerto Lopez til thess ad upplifa Galapagos fátaeka mannsins, Isla de la Plata, sem var víst awesome. Tók myndir og eitthvad. Eftir thad fór ég til Cuenca, thar sem ég er núna. Kom í gaerkvoldi og er nokkud viss um ad ég fari bara núna.

Takk takk, kvedja S.S.F.


*Gamall sviti, sót, armani remix og fiskur

Montañita

Já, ég er lentur. Eftir létta 11 tíma í rútu er ég kominn til Montañita, sem er lítill strandbaer med gylltar strendur og allt thad dót. Ég gisti í háalofti á húsi vid strondina ásamt ýmsu mis skítugu fólki fyrir létta 3 dollara á dag.
Í fyrradag átti ég gódar stundir med tveimur enskum stelpum og einum manni frá Kanada, thar sem vid hjóludum góda 50 km. út fyrir klósettborgina Baños, og ég eldadi kvoldmat. Thad var sárt ad kvedja, en ég hélt einn míns lids til Montañita. Ég mun thó koma til med ad hitta thau oll aftur, thví ad kandamadurinn er ad fara sudur til Perú eins og ég, og vid munum hittast á leid thar, og ég mun einnig koma til med ad hitta stelpurnar aftur í Quito á leid til Kólumbíu. Sérstaklega thar sem thaer eru med sundskýluna mína.

...Og thad er sandur útum allt!